Mijn eerste werkdag op de Stadsbrug
Mijn eerste werk week is begonnen. Ik kan nog steeds niet geloven dat ik een normale betaalde baan heb. Vandaag hebben we teamoverleg op de stadsbrug. Ik heb daar vorig jaar de ECH-cursus gedaan, dus ik ken de locatie. Ik weet dat het om de hoek is van de Europalaan.
De Europalaan, de tippelzone van Utrecht. Een maar al te bekende plek voor mij. In 1999 en 2000 tippelde ik als verslaafde prostitué achter Amsterdam Centraal. Het werd steeds gevaarlijker en er waren weinig voorzieningen. Iemand vertelde me dat het in Utrecht beter was en veiliger. Op naar Utrecht, de keuze was snel gemaakt. Ik was dakloos in die tijd. Uiteindelijk heb ik 15 jaar af en aan op die stoep gestaan. Heey, dat rijmt…
Ik kom vandaag met de bus naar de stadsbrug. De halte is tegenover de tippelzone. Er gaat van alles door me heen. Ik haal diep adem en loop door. Wat een verschil, ooit begon mijn carrière in Utrecht op deze stoep. En nu begint mijn nieuwe carrière bijna op dezelfde plek.
Ik heb geen brood bij me, tussen de werkzaamheden door loop ik naar de bakker. Ik loop over de brug en boven op de brug blijf ik staan. Precies daar kijk ik naar de afwerkplek van die stoep. Precies over deze brug reed ik zo vaak naar een afspraak met een dealer. Er ligt zoveel verleden rondom mijn nieuwe werkplek.
Ik voel allerlei emoties nu. Verdriet en pijn, maar ik voel me vooral ook dankbaar. Dankbaar dat het me gelukt is om andere keuzes te maken. Dankbaar voor het leven dat ik nu heb. Dankbaar voor iedereen die in mij geloofde, terwijl ik mezelf had opgegeven. Dankbaar voor deze normale betaalde baan waar ik mijn verleden in kan zetten om andere mensen te ondersteunen in hun herstel. Van hoer naar een baan met HBO werk en denkniveau. En dat binnen 5 jaar?! You go girl!!